Issue 7
قاصدک
قاصدک که دیگر خوب می‌دانید، یک مجله‌ی دانشجویی است و بنابراین از قوانین دانشجویی پیروی می‌کند. یکی از این قوانین، انجام همه‌ی کارها در دقیقه‌ی نود و گاهی وقت اضافه است و این یعنی این که مطالب شماره‌ی ماه مه در ماه آوریل آماده می‌شوند. تقویم دانشجویی، از نوع آمریکای شمالی‌اش را هم که می‌شناسید، پر است از امتحان و تکلیف و مقاله و پروژه‌ی تحویلی در ماه آوریل. این یعنی این که در این ماه ما وقت کمتری داریم که دنبال کارهای مجله بدویم، و نویسندگان‌مان هم که بیشتر دانشجو هستند مشغول‌تر از آنند که چیزی بنویسند.
قاصدک یک مجله‌ی دانشجویی است، اما قرار نیست مثل عامه‌ی کارهای دانشجویی موقتی باشد. خواسته‌ایم که هر ماه باشیم، درست در روز اول ماه، و این خود انگیزه‌ی مناسبی است که در ماه سختی چون آوریل نیز برای شماره‌ی ماه مه کار کنیم، خصوصا آن که با شروع تعطیلات تابستانی در ماه مه، تعداد خوانندگان‌مان فزونی خواهد یافت.
به هر جهت حالا که به این شماره نگاه می‌کنیم، خوب از آب درآمده است. مقاله‌ای داریم پیرامون موانع مشارکت سیاسی ایرانیان مهاجر در کشورهای میزبان که به بهانه‌ی مبارزه‌ی انتخاباتی آقای علی احساسی در ماه گذشته گنجانده‌ایم. گزارشمان از تاریخچه‌ی انجمن‌های ایرانی در دانشگاه تورنتو هم خواندنی است، و درست مانند نگارش تاریخ، ترکیبی است از شایعات و واقعیات. در این شماره همچنین گفت و گوی کوتاهی با بابک امینی داریم. انتشار گفت و گویی با سیروس شاملو درباره‌ی بازتصحیح دیوان کبیر مولانا نیز بهانه‌ای است برای مطرح کردن ضرورت و اهمیت چنین فعالیت‌هایی برای حفظ و گسترش میراث غنی فرهنگی‌مان. ابتکار تازه‌مان در این شماره، قرار دادن فایل صوتی شعر عشقیزوفرنی است، که گمان می‌کنیم زیبایی این شعر را صد افزون می‌کند. در ارزیابی شتابزده نیز به معرفی گالری آرتا پرداخته‌ایم که سعی دارد دریچه‌ای به هنر ایرانی و جهانی باشد. House of Iran را هم با امید آن که هرچه زودتر ایجاد شود و موجب نزدیکی بیش از پیش جامعه‌ی ایرانیان تورنتو گردد، گنجانده‌ایم.
این شماره را نیز بخوانید تا رستگار شوید!
