Issue 19

 احسان خرم‌دره، بامداد حمیدیا، سیاوش شعبان‌پور

با هم که راه می‌رویم
درختان هاج و واج می‌مانند
چه کنند؟
    خوب ندیده‌اند
              پاییز و بهار
                     با هم به باغ بیایند.

                                   - احسان خرم‌دره-



سردم بود،
       خودم را آتش زدم.
                                
                                  - بامداد حمیدیا-





نامه را که نوشت                تنها شده بود
وقتی که نامه فرستاد          تنهاتر شده بود
نامه را که نخواند
                از یاد رفته بود.
                              
                                  - سیاوش شعبان‌پور-