Issue 18
مهرآفرین حسینی
وقتی ما وارد شدیم، زن جوان هندی تازه شروع به رقصیدن کرده بود. لباس قرمزی پر از آویزه‌ها و پولک‌های طلایی به تن داشت، سکه‌ی کوچکی از رد فرقش از میان موها روی پیشانی چکیده بود و مچ دست‌ها و پاهایش از النگو و زنگوله طلایی بود. با ضرب تبلای بسیار تندی می‌رقصید و در همان‌حال زیر لب کلمات کوتاهی را با سرعتی باورنکردنی پشت سر هم می‌خواند. ضرب‌آهنگ آوازش با ضرب تبلا و جرینگ جرینگ زنگوله‌های پایش که هم‌گام با ضرب تکان می‌خوردند، می‌آمیخت. دست‌ها و پاهایش در جهات مختلف گشوده می‌شدند و حالتی به خود می‌گرفتند که مرا به یاد عکس‌هایی که در معبدی از خداهای هندو دیده بودم می‌انداخت، خداهایی با سه جفت دست با مچ‌های خمیده که هر کدام در جهتی معلق مانده بودند: تماس ظریف انگشت شصت با سبابه و سه انگشت دیگر که مثل پر طاووس از پشت دایره‌ی توخالی بیرون زده بودند. پیش از آن رقص هندی دیده بودم، ولی این یکی با همه فرق داشت. هماهنگی حرکات زن با آن ضرب‌آهنگ بسیار تند، محسور کننده بود. بعدها فهمیدم که سبک سنتی موسیقی هندی که شامل دعاهای گوناگون هندو می‌شود، در اصل همین است. زن برای‌مان دو سه ساعتی رقصید. سالن آنقدر پر بود که ما مجبور بودیم ته سالن بایستیم. وقت رفتن فهمیدم که این برنامه‌ها هر جمعه شب ادامه دارد...
موزه‌ی رویال انتاریو (ROM) جمعه‌ها از ساعت چهار و نیم تا نه و نیم شب برای عموم رایگان است که در همین زمان در سالن اصلی موزه، برنامه‌های مختلفی هم هر شب اجرا می‌شود. برنامه‌ها هم اجرای موسیقی کلاسیک توسط ارکستر سمفونیک تورنتو و دیگر شخصیت‌های سرشناس موسیقی را شامل می‌شود و هم برنامه‌هایی از فرهنگ‌های مختلف دنیا. موسیقی جاز، زندگی و کارهای شوپن، موسیقی مدرن... سال نوی چینی با رقص‌های فولکلوریک چینی، رقص اژدها و انواع مختلف چای سبز محلی برگزار می‌شود. موسیقی آفریقایی به مناسبت ماه فرهنگ سیاهان در تورنتو و جشن آسیای جنوبی که فرهنگ‌های مختلف از هند تا سریلانکا، نپال و بنگلادش را در بر می‌گیرد.
تورنتو را موزاییک فرهنگ‌ها نامیده‌اند، شهری که مانند موزاییک از سنگ‌ریزه‌های خرد رنگ به رنگ تشکیل یافته که بدون آن‌ها وجود پیدا نمی‌کند. تعجبی هم ندارد که موزه‌ی رویال انتاریو که بزرگ‌ترین موزه‌ی انتاریو به شمار می‌رود و در قلب مرکز شهر قرار گرفته، خودش مهد تمدن‌های گوناگون جهان گشته است.
برای اطلاعات بیشتر این‌جا را تقه بزنید.
